گرامیان بخاطر دارند که در پست شانزدهم تیر ماه 88«زرتشتیان وامگیر غرب و محققین غربی 2»  سخن از بنیاد الفینستن به میان آمد . همان بنیاد اصلاح گر که از سوی انگلیسی های استعمارگر جهت تبلیغ و تعلیم نرم عقاید خویش و حتی ایجاد اصلاحات در عقاید پارسیان ، فرزندان پارسیان را مورد هدف قرار داده بود

پرفسور مری بویس در ادامۀ سخن در اصلاحات عمدی در دیانت زرتشتی از سوی پارسیان اینگونه مینگارد: « بیشتر اصلاحگران اولیه از بنیاد الفینستن که آموزگارانی الهام بخش داشت بیرون آمدند»!!

«آموزگارانی الهام بخش»!!! من در صدد نقض و یا نفی سخن مری بویس نیستم بلکه این کلام را می پسندم و تأیید می کنم ولکن اهل کنایه خود می فهمند که این کلام به کجا و چه چیز دلالت دارد و آنان چه چیزهایی به دانش آموزان می آموختند و الهام می بخشیدند.(بگذریم)

از جمله برجسته ترین آنها (دانش آموختگان بنیاد الفینستن) ، یکی هم نوروز جی فریدونجی بود که در کودکی از بروچ به بمبئی آمده بود . وی حزب جوانان بمبئی ، و به سال 1851م. «راهنمای مزدیسنان سبا»  را که در انگلستان با عنوان انجمن اصلاح طلبان زرتشتی(  Zoroastrian reform society )شناخته می شود،بنیاد نهاد. هدف این انجمن همچنان که نوروزجی تنظیم کرد ، چنین بود :  « مبارزه با راست کیشی ، و البته بدون کینه و بدخواهی... و برای درهم شکستن هزار و یک تعصب دینی که بر آنند تا پیشرفت و مدنیت جامعۀ جامعه زرتشتی را کُند سازند.» این انجمن بیشتر به مسائل اجتماعی می پرداخت و دربارۀ بانی آن گفته اند : « به ویژه تأسیس نخستین مدرسۀ دخترانه مرهون اوست و نیز نخستین کتابخانۀ عمومی ، نخستین انجمن ادبی ، نخستین باشگاه مباحثه ، نخستین اجتماع سیاسی، نخستین سازمان برای اصلاح وضعیت زنان ، ... نخستین اجتماع حقوقی ، و نخستین نشریه های آموزشی . حاصل کار این سازمانها با گذر سال ها در روابط دینی ، اجتماعی و داخلی جامعۀ پارسی ظاهر گشت .» این فهرست ،حیات مدنی مدرن و کاملاً متفاوتی با کوی های پارسی نشینِ سوراتِ یکصد سال پیش از آن را نشان می دهد ؛ ولی توان و مردم دوستی نوروزجی به شیوه ای کاملاً سنتی بود.

اصلاحات دینی ، مخالفان سرسختی از محافظه کاران و راست کیشان را برانگیخت و با وجود نیات خیر  نوروزجی ،هر دو طرف سخنان تندی علیه یکدیگر اظهار داشتند . اصلاح طلبان هم میان خود و بر اساس میزان تمایلشان به روز آ»د کردن دین ، دچار اختلاف شدند. افراطی ترین آنان – که موضعشان متکی به آثار هاید و آنکتیل (که بوسیلۀ ویلسن پخش شده بود ) قرار داشت – اظهار داشتند که زرتشت نوعی یکتا پرستی ساده و تقریباً بدون آیینی را تبلیغ کرده بود و پارسیان باید بدان بازگردند

منبع :کتاب زرتشتیان باورها و آداب دینی آنهاص235