اهورامزدا

اگر چه علاقه ای به نگاشتن در این مقوله( زن در متون زرتشتی ) ،نداشتم ولی چه کنم که در مقام پاسخگویی از دوست گرامی یعنی انجمن بشترنا برآمدم. آنچه  در مورد زن در دیانت زرتشتی از اینجانب در پاسخ به آنتی احمق  بیان شد ، از شنیده هایم حکایت داشت و فی الحال اندرزنامه آذر باد در اختیارم نیست که مدرک ارائه دهم ولی آنچه به وضوح در متون زرتشتی یافت می شود ، موجودیت اهریمنی زن می باشد ،اگر به بندهش (فرنبغ دادگی، ص83) نظری بیافکنید .این چنین بیان میدارد:

((هرمزد ، هنگامی که زن را آفرید، گفت که  «تو را نیز آفریدم (در حالی) که تو را سردۀ پتیاره(=بدکرداری) از جهی(= دختر اهریمن، که ظاهراً زنان از او پدید آمده اند، یا سهمی ازآن در خوددارند)  است . تو را نزدیک کون دهانی آفریدم که جفت گیری تو را چنان پسند افتد که به دهان مزۀ شیرین ترین خورش ها ؛ (و) از من تو را یاری است ، زیرا مرد از تو زاده شود ، (با این وجود)مرا نیز که هرمزدم ، بیازاری، اما اگر مخلوقکی را می یافتم که مرد را از او کنم ، آنگاه هرگز تو را نمی آفریدم، که تو را آن سردۀ پتیاره از جهی است .اما در آب و زمین وگیاه و گوسفند، بر بلندی کوهها و نیز ژرفای روستا خواستم و نیافتم مخلوقکی که مرد پرهیزگار از او باشد جز زن (که) از (سردۀ) جهی پتیاره است ».

این را نیز گوید که چون فره از جم بشد ، به سبب بیم از دیوان ، دیوی را به زنی گرفت و جمگ  ، خواهرش را به زنی به دیوی داد....))

آنچه که در این متن زرتشتی و متون مشابه  به روشنی دیده می شود این است که آفرینش زن بنیادی اهریمنی داشته و زن از نسل اهریمن است وهدف از آفرینش او تنها بخاطر بستر بودن برای بوجود آوردن مردان است.

دومین نکته ای که در این متن جلوه گری می نماید این است که اهورا مزدا اذعان میدارد که زن او را بیازارد

سوم اینکه هرمزد اعلام میدارد که اگر می توانست چیز دیگری را برای بوجود آوردن مردان بیافریند هرگز زن را نمی آفرید ، و ایجاد زن از روی ناچاری در یافتن بستری برای  بوجود آوردن مردان است.

فعلاً به همین مقدار بسنده می کنم

منبع : کتاب بندهش فرنبغ دادگی ، ترجمه مهرداد بهارقسمت" دربارۀ چگونگی زنان"، ص 83